Het Dossier: ‘‘Als je niet vernieuwend kunt denken, raak je ingedut’

De functie van Regio Bedrijfsleidster van HEMA in Noord-Holland Noord heeft Ineke Macke tot een vertrouwd gezicht in de regio gemaakt. Inmiddels heeft zij maar liefst acht vestigingen onder haar hoede. Ook van vele West-Friese ondernemers en politici is ze vanwege haar bestuurlijke functies een goede bekende. De hoogste tijd om eens bij te praten met een van de toonaangevende personen binnen Neerlands favoriete warenhuis.

Westfriese Zaken in gesprek met een people’s manager pur sang over werken met mensen, out of the box denken en de toekomst van de stad Enkhuizen. ‘Als je niet vernieuwend kunt denken, raak je ingedut.’ We bezoeken Ineke Macke in het Enkhuizens filiaal dat haar uitvalsbasis is. Nadat ze de medewerkster die ons naar haar kantoor heeft gebracht met een sympathieke glimlach heeft bedankt, nodigt ze ons met hetzelfde vriendelijke gebaar uit om plaats te nemen aan haar bureau. De spullen die er bovenop liggen, laten geen twijfel over de functie en het karakter van de eigenaresse. Keurig gerangschikte blocnotes met aantekeningen, een telmachine en een intercomsysteem vormen een aantal van de stille getuigen van Ineke’s dagelijkse materie. Haar montere uitstraling, zorgvuldig gekozen outfit en dito kapsel laten op charmante wijze doorschemeren dat we met een vrouw van de wereld te maken hebben. Nadat ze haar lippenstift nog even snel heeft bijgewerkt en ons een ferme handdruk heeft gegeven, gaat ze er eens goed voor zitten en brandt ze los. ‘Hoe ik het tot deze functie heb geschopt? Toen mijn drie kinderen nog klein waren, ben ik begonnen als verkoopster op de kaasafdeling. Dat beviel goed en na verloop van tijd ben ik via de functie van cheffin doorgegroeid naar bedrijfsleidster. Uiteindelijk werd ik benaderd om Regio Bedrijfsleidster te worden. Enkhuizen is naast Schagen altijd mijn hoofdvestiging geweest. Vervolgens heb ik deel uitgemaakt in het uitrollen van de kleinere filialen in Anna-Paulowna, Stede Broec, Wervershoof, et cetera. Tegenwoordig heb ik in totaal acht vestigingen onder mijn hoede.’

People’s manager
Naast het maken van winkelrondes en andere commerciële zaken, maakt personeelsbeleving een belangrijk onderdeel uit van Ineke’s dagelijkse bezigheden. ‘Ik vind het belangrijk wat mensen uitstralen wanneer zij aan het werk zijn. Als ze er plezier in hebben, zullen er ook plezierige mensen staan. Wat dit aspect zo leuk maakt, is het feit dat mensen nooit een automatisme worden. Dat zorgt op z’n beurt voor veel afwisseling. Er zijn wel eens momenten waarop ik denk dat ik alles al heb gezien, maar het tegendeel is waar. Medewerkers blijven keer op keer verrassen. Ik vind het ook erg mooi wanneer personeelsleden te kennen geven dat zij willen groeien en ik daar onderdeel in kan uitmaken’, reflecteert ze. Ten tijde van het interview kloppen er regelmatig mensen aan de deur om Ineke een prettig weekend te wensen. Het wekt de sterke indruk dat we te maken hebben met een people’s manager pur sang. Wanneer we haar dit voorleggen, antwoordt ze: ‘Ik voel me heel verantwoordelijk voor mensen. Niet alleen op zakelijk gebied, maar ook op het sociale vlak. Als mensen goed in hun jas zitten, dan stralen ze dat uit. Dat is goud waard. Ik vind het gewoon leuk om te zien wanneer mensen binnenkomen met de uitstraling van: ik heb zin om te werken! Samen kunnen we dan tot goede dingen komen.’

Flexibiliteit
Aan Ineke’s stijl van leiding geven is een hoge mate van flexibiliteit onlosmakelijk verbonden. Dit blijkt onder meer uit haar benadering naar jonge ouders. ‘We hebben veel mensen in huis die net een gezin zijn gestart. Ik kan mij goed inleven in het feit hoe lastig het kan zijn om dat te combineren met een baan. Toen ik hier begon met werken, waren er bij de HEMA bijna geen parttimers. Daar deed de gevestigde orde niet aan. Als je al parttime werkte, deed je dat op zijn minst drie dagen. Ik had het voordeel dat mijn man in het onderwijs werkte en vrij was wanneer ik aan de bak ging. Ook mijn moeder ving veel op zodat ik uiteindelijk fulltime kon gaan werken. Zij was er voor de kinderen en rommelde ook nog wat in mijn huis. Ik was gezegend met deze luxe positie. Ik zie genoeg mensen om mij heen met een gebroken gezin die veel alleen moeten aanpakken. Die hebben een beetje hulp nodig, want die hebben niet de zegen die ik had. Binnen de HEMA proberen we dat samen op te lossen in de trant: als je nou die uurtjes werkt, kun je die uurtjes bij je kind zijn. Dat betekent misschien wel dat je zes keer moet komen in plaats van drie keer. Dat soort oplossingen is hier aan de orde van de dag en dat neemt veel stress weg. Het zorgt ook nog eens voor een laag ziekteverzuim, wat weer goed is voor de zakelijke kant binnen onze onderneming. Het is een grote blijk van vertrouwen, maar daarentegen ook een wisselwerking. Als je kind straks zo ver is dat het wat zelfstandiger is en naar school gaat, wil ik op mijn beurt weer meer aanspraak op jou kunnen doen. Ik heb ook mensen in dienst gehad van wie hun kinderen bij wijze van spreken op de peuterspeelzaal bleven zitten tot ze 21 waren. Het zou natuurlijk wel leuk zijn als je ook een keer naar mij toe kwam! Zo ben ik altijd op zoek naar nieuwe wegen en nieuwe manieren’, zegt ze stellig.

Zonder strikkie
De mensen om haar heen weten Ineke’s sterke vermogen om out of the box te denken goed te waarderen. Heeft deze drive haar mede zover gebracht? ‘In alle bescheidenheid denk ik dat dit zeker een van mijn sterke kanten is. Daar staat natuurlijk wel tegenover dat er een ontvanger voor moet zijn. De eigenaar van dit bedrijf staat daar ook voor open en laat mij ook mijn gang gaan. Daaruit blijkt de goede samenwerking.’ Zijn er ook bepaalde hobbels geweest welke Ineke tijdens haar carrière heeft ervaren? ‘Ik heb gelukkig een karakter waarbij ik zeg wat ik zeggen wil. Zo van: klaar. Punt. Ik ben het kwijt, de groeten! Daarin bemerk ik wel eens mentaliteitsverschillen tussen Amsterdam en West-Friesland. Het is inmiddels al bijna veertig jaar geleden dat ik mijn Mokumse geboortegrond heb verruild voor Enkhuizen, maar mensen schrikken nog altijd van mijn directheid. Ik heb het motto: ik kan een drol wel mooi verpakken in een doosje met een strikkie eromheen, maar als ik hem uitpak dan stinkt ie hoor! Dus je kunt dingen maar beter gewoon zeggen. Ik geloof dat mensen dat ook tegen mij doen, want in mijn werk heb ik nauwelijks strubbelingen ervaren; wél binnen mijn bestuurlijke functies. Ik ben zo’n zeven jaar voorzitter geweest van de winkeliersvereniging in Enkhuizen. In die periode heb ik veelvuldig gezien dat mensen egootjes hebben die gestreeld moeten worden. En daar doe ik niet aan. Daar houd ik niet van en eigenlijk irriteert mij dat mateloos. Ik zal eerder provoceren dan strelen. Dat is niet zo’n sterke kant van mij en dat geef ik eerlijk toe. Op dat soort momenten denk ik: jongens, ik doe dit niet voor mijn ego, maar voor onze samenleving en voor onze stad! Vervolgens kunnen mensen lelijk gaan doen en macht uitoefenen waarmee zij andere mensen schade toebrengen. In de bestuurlijke wereld maken sommige mensen bepaalde zaken persoonlijk. Zelfs mijn kinderen werden daar wel eens op afgerekend. Hoewel het veel meer zegt over die mensen, blijven het dingen die behoorlijk kwalijk zijn.’

De toekomst van Enkhuizen
Tegenwoordig maakt Ineke deel uit van het bestuur van Stadsmanagement Enkhuizen. Deze nieuwe stichting neemt de binnenstad onder de loep om verbeteringen aan te brengen. ‘Wij doen dit onder leiding van onze nieuwe binnenstadsmanager Nel de Jager, een welbekende persoon binnen de retail. Zij haalde landelijke bekendheid nadat de Haarlemmerstraat in Amsterdam mede dankzij haar expertise werd uitgeroepen tot leukste winkelstraat van Nederland. Ik vind het dan ook bere-interessant om mij samen met deze stichting te buigen over de toekomst voor de binnenstad van Enkhuizen. Hoe ik daar tegenaan kijk? Wij hebben alles, we zitten op goud! Enkhuizen heeft een haven, historische binnenstad, het Zuiderzeemuseum, Sprookjeswonderland. We moeten dat alleen beter uitdragen. Daar moet men in gaan faciliteren. Dat gaat echter niet van de ene op de andere dag en ook niet met negativiteit. Bijvoorbeeld roepen dat er zoveel leegstand is, haalt niets uit. Dat is overal zo. We moeten er eerst voor zorgen dat alles weer aantrekkelijk wordt. Zorgen dat wij een kenmerk hebben waardoor we aantrekkelijk zijn en ons af te vragen wat we zijn. Dat wat Enkhuizen boeiend maakt, moeten we sterker uitdragen. Ik ben er heilig van overtuigd dat daarvoor volop potentie is huis is.’