Als letselschade advocaat staat Friso Brugman menig cliënt bij in de strijd om gerechtigheid na een medische misser. Tijdens dergelijke procedures is hij slachtoffers niet slechts tot steun met goede raad. Ook zijn enorme drive maakt hem voor zijn cliënten tot rots in de branding. Niet verwonderlijk: als geen ander kent hij hun emoties. Op 21-jarige leeftijd veranderde zijn leven ingrijpend toen zijn nieren nagenoeg niet meer werkten en dialyse zijn enige redding was. 

Tijdens een keuring was reeds geconstateerd dat hij aan nierinsufficientie leed. Dit feit werd echter niet gerapporteerd. Westfriese Zaken in gesprek met een bijzonder moedig persoon over de lange weg naar herstel, overleven door het hebben van een doel en toekomstplannen. ‘Mijn passie en mijn drive komen absoluut voort uit hetgeen ik heb meegemaakt.’ We bezoeken Friso Brugman op zijn kantoor aan de Factorij in Zwaag. Energiek en met een sympathieke glimlach verwelkomt hij ons en nodigt ons uit plaats te nemen in zijn met smaak ingerichte spreekkamer in Engelse stijl. Er is weinig aan zijn verschijning dat doet vermoeden dat Friso tot anderhalf jaar geleden een hevige strijd leverde om gezond te worden. Wanneer hij het ook zichzelf gemakkelijk heeft gemaakt, begint hij te vertellen. ‘De datum 4 februari 1997 zal ik nooit vergeten. Op die dag veranderde mijn leven ingrijpend. Ik was begonnen met studeren aan de HEAO en stond midden in het leven. Toen ik die dag opstond, had ik niet kunnen vermoeden dat er een lange periode van ziekte en strijd zou aanbreken. Al geruime tijd was ik grieperig en dat ging maar niet over. Het bezoek aan mijn toenmalige huisarts bracht opheldering die op zijn zachtst gezegd, als donderslag bij heldere hemel bij mij aankwam’, vertelt Friso. Zijn huisarts had het keuringsrapport in handen gekregen op basis waarvan Friso twee jaar eerder was afgewezen voor militaire dienstplicht. Uit dit rapport bleek dat hij aan nierinsufficiëntie leed en onmiddellijk naar een nefroloog had moeten worden doorverwezen. ‘De huisarts die ik in de periode na de keuring had bezocht, had de gegevens niet goed geïnterpreteerd. Hij meldde slechts dat mijn nieren aan de kleine kant waren, maar dat dat geen reden was om mij zorgen te maken. Inderdaad een énorme misser!’

Voldongen feit
Na deze diagnose werd Friso voor een voldongen feit gesteld. Vier keer per week dialyseren bracht hem de enige kans tot overleven. Friso: ‘Dat was uiteraard een shock. Ik kwam in een soort film terecht. Natuurlijk voelde ik mij in het begin down, ik was er echt kapot van. Als nierpatiënt leef je namelijk met een groot aantal beperkingen. Dialyse houdt je in leven, maar de kwaliteit van leven is ver beneden peil. Toen ik de ergste klap te boven was, maakte de neerslachtigheid echter plaats voor strijdbaarheid en kracht.’ Het gegeven dat Friso het slachtoffer van een medische misser was, was daarvoor niet in de laatste plaats de reden. ‘De huisarts die de diagnose over het hoofd heeft gezien, heb ik aangeklaagd. Na een procedure van bijna tien jaar werd de zaak aan mij toegewezen en keerde de verzekeraar van de huisarts een schadevergoeding uit. Al in een vroege fase van het proces wist ik dat ik zelf later als advocaat ook letselschade wilde aanpakken. Met die drive heb ik eerst de HEAO afgemaakt. Vervolgens ben ik gestart met de studie rechten aan de Universiteit van Amsterdam.’

Studeren en dialyseren
Friso leed niet bepaald het leven van een gemiddelde student. ‘Het was een aparte tijd waarin ik overdag studeerde en ’s avonds dialyseerde. Ik ging nooit naar colleges omdat dat te zwaar was. Hoe vreemd dat was, bleek voornamelijk uit het feit dat ik op de universiteit een vreemdeling was: ik kende bijna niemand.’ Ook andere, bijna cruciale facetten uit het studentenleven gingen aan Friso voorbij. ‘Ik heb nooit met een glas bier in de kroonluchter van een studentensociëteit gehangen of mij uitgeleefd in een roeiboot. Daar had ik overigens niet zoveel moeite mee, hoor. Dankzij mijn doel om advocaat te willen worden, had ik geen tijd om dat soort dingen te missen. Daar komt bij dat ik chronisch moe was; na een dag studeren was ik kapot.’ Op een gegeven moment brak een periode aan waarin Friso zo ziek was dat hij zijn studie tijdelijk moest laten voor wat het was. ‘Toen het eenmaal beter ging, heb ik in een tijdsbestek van tweeëneenhalf jaar mijn bachelor gehaald. Vervolgens heb ik de master Gezondheidsrecht afgerond. Hoewel het zwaar was om te studeren en te dialyseren, heb ik in die tijd toch kunnen genieten. Ik had leuk contact met mijn medestudenten en genoot in het bijzonder van interessante vakken als Civiel-, Medisch- en Tuchtrecht. In 2008 studeerde ik af en startte ik mijn carrière.’

Transplantatie
De naam ‘Advocatenkantoor Brugman’ prijkt alweer vijf jaar aan de gevel van Friso’s kantoor waar al menig cliënt door hem is bijgestaan. Een absolute mijlpaal. In 2012 vond nog een memorabel moment plaats in het leven van Friso. ‘In dat jaar heeft mijn vader mij een nier gegeven. Aan deze operatie zijn twee mislukte nierdonaties vooraf gegaan. Mijn moeder was mijn eerste donor. Helaas  mislukte die transplantatie. De aders van haar nier waren te kort afgeknipt, waardoor deze de volgende dag weer moest worden verwijderd. De tweede nier was afkomstig van een postmortale donor. Ook deze had niet de juiste kwaliteit. Hoewel ik tot 2012 geen transplantatie meer wilde, ben ik snel over de teleurstellingen heen gestapt. Ook mijn moeder heeft nooit een seconde spijt gehad van haar geste. Bij ons hele gezin leefde de gedachte dat we tenminste alles probeerden wat binnen onze macht lag en dat het ooit wél zou lukken. Door in zak en as te gaan zitten, werd ik echt niet beter. De warmte en de steun van mijn vader, moeder en zus Mira zijn trouwens een helende factor an sich geweest. In het ziekenhuis was er altijd een van hen aanwezig om mij bij staan. Ondanks de zware periode hebben zij de moed nooit laten zakken. Ook nu ik na de geslaagde transplantatie een gezond leven leidt, is mijn familie mijn alles.’

De wereld ontdekken
Nu Friso niet meer hoeft te dialyseren, leeft hij een compleet ander leven dan voorheen. Heeft hij het gevoel dat hij dingen aan het inhalen is? ‘Dat klopt. Maar mijn praktijk wordt drukker en drukker, dus kom ik er weinig aan toe’, lacht hij. ‘Na de geslaagde transplantatie zijn we met het hele gezin naar Wenen geweest. In alle jaren waarin ik ziek ben geweest, heb ik vakanties wel gemist. Door het strakke, soms eentonige stramien van werken en dialyseren, miste ik een stukje dynamiek. Het was dan ook enorm bijzonder om voor het eerst sinds achttien jaar weer bergen te zien.’ Ook in zijn persoonlijke leven maakt Friso kennis met zaken die niet bepaald vanzelfsprekend zijn wanneer je ernstig ziek bent. ‘Tot nu toe ben ik altijd single geweest. Het klinkt misschien vreemd, maar dat was een bewuste keuze. Tijdens mijn ziekte zag ik de mensen om mij heen ook behoorlijk lijden. Wanneer ik een relatie zou hebben gehad, was er nóg iemand die verdriet om mij had en dat wilde ik die persoon niet aandoen. Maar wie weet kom ik straks eenleuke vriendin tegen met wie ik samen de wereld ga ontdekken.’

Groei
Met alles wat hij ondanks of misschien wel dankzij zijn ziekte heeft bereikt, zou men Friso het schoolvoorbeeld van posttraumatische groei kunnen noemen. ‘Die noemer gaat voor mij inderdaad op. Ik heb alles wat ik heb meegemaakt omgebogen naar iets positiefs. Zo is het mooi dat mijn drive en passie voor het vak door mijn cliënten worden gewaardeerd. Ik heb er dan ook weinig moeite mee om dingen los te laten, al ga ik soms wel naar huis met een zaak die mij in het bijzonder bij blijft. Voornamelijk wanneer het letselschade bij kinderen betreft. Maar over het algemeen kan ik dit goed reguleren. Anders zou ik het ook echt niet volhouden.’ Meester Brugman houdt zich niet slechts bezig met letselschade. Hij heeft zich tevens gespecialiseerd in arbeidsrecht. ‘Die tak van sport beoefen ik met dezelfde intensiteit. Met groot elan zet ik mij in op het vlak van arbeidsrechtelijke vraagstukken voor ondernemers en particulieren. In de nabije toekomst ben ik zelfs van plan een seminar over de wijzigingen in het arbeidsrecht te organiseren. Een stuk bewustzijn scheelt immers veel rompslomp. En ik weet als geen ander dat voorkomen beter is dan genezen.’

Advocatenkantoor Brugman
De Factorij 33
1689 AK Zwaag
0229-507903
contact@advocatenkantoorbrugman.nl
www.advocatenkantoorbrugman.nl